Άκουγα, το πρωί, έναν πατέρα να μιλάει στο 7 χρονών παιδί του και να λέει…”Ναι σου αρέσει ο Αντετοκούνμπο αλλά αυτός ξέρεις πόσο προσπάθησε; Έκανε πράγματα που δεν του άρεσαν, έχει πονέσει στο γήπεδο κτλ”. Ίσως…Αλλά πριν, μετά και πάνω από όλα αυτά, νομίζω ότι ο Γιάννης (ας μου επιτρέψει τον ενικό), αγαπάει το μπάσκετ. Μπαίνει μέσα στο γήπεδο γιατί θέλει να κερδίσει; Μπορεί αλλά σίγουρα θέλει να παίξει λίγο ακόμα από αυτό που αγαπάει. Του αρέσει, το διασκεδάζει και τρελαίνεται την ώρα που μετά από ένα απίστευτο κάρφωμα θα μοιραστεί τον ενθουσιασμό του με τον αδερφό του. Και εμείς που παρακολουθούμε χαμογελάμε γιατί αυτός ο ενθουσιασμός τρυπάει τις οθόνες, είναι καθηλωτικός. Αγαπάει το κάθε λεπτό που παίρνει τη μπάλα.

Αν μιλήσετε με τα παιδιά σας για αυτό το χαρισματικό πλάσμα, μιλήστε για αυτό που αγαπάνε τα παιδιά να κάνουνε. Είναι μπάσκετ, ποδόσφαιρο, πινγκ πονγκ, σκάκι, διάβασμα, χορός, τρέξιμο, οτιδήποτε. Δοκιμάστε και βρείτε μαζί αυτό που διασκεδάζουν, αυτό που τους εμπνέει, αυτό που όταν το κάνουν αισθάνονται άλλοι άνθρωποι. Ο δρόμος δεν είναι πάντοτε δύσκολος ή μάλλον, και δύσκολος να είναι, όταν αγαπάς τη διαδρομή δεν σε νοιάζει. Και δεν ενδιαφέρει το παιδί να γίνει απαραίτητα “πετυχημένο”, αυτό που μετράει είναι που κάνει αυτό που αγαπάει.

Ας μιλήσουμε για το Γιάννη Αντετοκούνμπο ως παράδειγμα ανθρώπου που κάνει αυτό που αγαπάει και ας βρούμε κι αλλά παραδείγματα δίπλα μας, στην οικογένεια ή στη γειτονία μας, ατόμων που κάνουν αυτό που αγαπάνε. Μπορεί να μην παίζουν NBA και να μην τα ξέρει όλος ο κόσμος αλλά νιώθουν την ίδια πληρότητα όταν κάνουν αυτό που αγαπάνε όπως ακριβώς νιώθει ο Γιάννης όταν αιωρείται πάνω από την μπασκετα!