Αυτά που θέλω να σου πω #37
Να βρω έναν τρόπο να σε κάνω δυνατό. Δυνατό από μέσα όμως. Όχι απλά σκληρό. Ανθεκτικό.
Να βρω έναν τρόπο να ακούς το σώμα σου, το ένστικτό σου. Να λες τα Όχι δυνατά και τα Ναι με πείσμα.
Να βρω έναν τρόπο να σέβεσαι εσένα και τους άλλους. Να αγαπάς τους ανθρώπους και να σε αγαπά η ζωή.
Ακούω πράγματα και τρομάζω. Όχι με αυτά που ακούω. Αλλά με τον τρόπο που μπορεί κάποιος/α να σωπάσει στη βία, να σκύψει το κεφάλι και να κουβαλήσει μέσα του/της τόσο πόνο. Και να μην καταφέρει ποτέ να μιλήσει ούτε στους γονείς …
Θα μπορέσω να σταθώ δίπλα σου και να με επιλέξεις να σε ακούσω; Θα μου μιλήσεις; Θα με εμπιστεύεσαι; Θα το αξίζω;
Πεταρίζω τα μάτια μου και τα ανοιγοκλείνω για να διώξω τις σκέψεις. Ανοησία! Αφού θα ξανάρθουν. Τι καλά που ακόμα είσαι εδώ μικρός μέσα στα πόδια μου. Ορισμένες στιγμές, σαν τώρα, πως φοβάμαι να σε δω να απομακρύνεσαι …
Τίποτα δεν μπορώ να ελέγξω. Γεμίζω το κεφάλι με συμβουλές για να φτιάξουμε το μέλλον αλλά το παρόν μας είναι το μόνο που υπάρχει. Εδώ, καθώς κοιμάσαι, να σε χαιδεύω και να σου τραγουδώ!