Οι γονείς δεν παράγουμε αποτελέσματα, υποστηρίζουμε ανθρώπους

Πριν…

Συνάντησα μία μητέρα που βρέθηκα υποστηρικτικά στην διαδρομή της πριν περίπου δύο χρόνια. Τότε με τον γιο της στην προεφηβεία, μεταξύ άλλων, είχε ένα σταθερό αίτημα για τις ρουτίνες υγιεινής του. Εκείνος έδειχνε με τη σειρά του μια σταθερή αντίσταση στο αίτημα της μητέρας του.

Ακουγόταν συχνά:

• Κάνε μπάνιο!
• Θα μυρίζεις!
• Μπες για μπάνιο σε παρακαλώ, έχεις τόσες μέρες…

Μετά

Καθώς ανταλλάσσαμε τα νέα μας με τη μητέρα μου λέει πόσο έχει αλλάξει πλέον όλο αυτό.

Ακούγεται συχνά:

• Τελείωνε όμως… φτάνει!
• Άσε νερό και για μένα…
• Δεν μπορεί να κάνεις τόσην ώρα μπάνιο!

Αν διαβάσουμε την ιστορία μας φαίνεται πολύ αστείο. Επίσης σκέφτομαι πως μας βλέπουν τα παιδιά όταν σε διάστημα 2 ετών έχουμε μετατοπίσει το πάθος μας σε δύο αντίθετες παροτρύνσεις. Και πόσες φορές το κάνουμε στην διάρκεια της ζωής τους:

Έναρξη πάνας: – Κατούρησες; Μήπως θέλεις τσίσα;

Κατάκτηση πάνας: – Πάλι τσίσα θέλεις; Πολύ συχνά πηγαίνεις!

Θα μεγαλώσει…αλλά πώς;

Σκεφτόμουν πολύ αυτό που συνέβη σε αυτή τη μητέρα. Ο χρόνος μπορεί να είναι πολύ ύπουλα υποστηρικτικός ορισμένες φορές στις ζωές μας.

Πολλές κατακτήσεις των παιδιών θα συμβούν με το χρόνο. Είναι όμως αυτό επιχείρημα για να αφήνουμε απλά το χρόνο να λειτουργήσει; Ποιος ουσιαστικά είναι ο ρόλος της υποστήριξης – ή να το θέσω πιο άμεσα – ποιος είναι ο ρόλος ο δικός μου (και όλων των επαγγελματιών που υποστηρίζουν γονείς), αν όλα θα συμβούν με το χρόνο.

Τα πράγματα θα γίνουν, είναι απολύτως βέβαιο. Μας ενδιαφέρει το πως.

Ο/Η έφηβος μας θα περιποιηθεί το σώμα του/της αλλά θα έχει γίνει μέσα από μια διαδρομή αποδοχής και σεβασμού στο σώμα ή από μία διαρκής σύγκρουση;

Τα παιδί μας θα μάθει να κατουράει, δεν έχει άλλη επιλογή, αλλά θα γίνει ομαλά και αβίαστα ή στη διαδρομή θα έχουμε μεταφέρει το άγχος μας σε μία τόσο φυσιολογική διαδικασία.

• Θα μεγαλώσει μωρέ…

Ακούω πολλές φορές από γονείς που συμβουλεύουν άλλους. Θα μεγαλώσει, αλλά πως;

Οι γονείς δεν παράγουμε αποτελέσματα, υποστηρίζουμε ανθρώπους. Για αυτό δεν έχει τόση σημασία τι αλλά πως θα συμβεί!